Szkło używane jest właściwie wszędzie, ale miejscem, gdzie szczególnie „zadomowiło się” jest kuchnia i jadalnia. Mało kto wyobraża sobie dom bez szklanek, kieliszków, karafek, dzbanków i słoików wykonanych z różnych rodzajów szkła. Chociaż szklane wyroby znano już w starożytności, to dopiero współczesne czasy przyniosły nam rewolucję technologiczną w produkcji szkła – przez co stało się ono bardziej specjalistyczne, a jego skład i właściwości dostosowane do finalnego produktu.
Szkło sodowo-wapniowe
Najtańszym i najbardziej powszechnym rodzajem szkła jest szkło sodowo-wapniowe. Wytwarzane jest z piasku kwarcowego, sodu i dodatku wapnia. Do produkcji wykorzystywana jest też stłuczka szklana, która znacząco obniża koszty produkcji. Z takiego szkła produkuje się szklane opakowania np. butelki, słoiki, ale także szklanki i salaterki. Można je łatwo barwić, dlatego wiele przedmiotów ze szkła sodowo-wapniowego ma różne kolory.
Niestety, oprócz zalet jakimi są: niska cena, dostępność i stosunkowo mała waga szkła, ma ono też wady. Jest kruche i mało odporne na zmiany temperatury. Wlanie wrzątku do schłodzonej szklanki może się w tym wypadku skończyć jej pęknięciem. Naczynia ze szkła sodowo-wapniowego mają też tendencję do matowienia pod wpływem środków myjących.
Szkło kryształowe
Szyk i elegancję szkła kryształowego doceniają nie tylko kolekcjonerzy wyjątkowych przedmiotów, ale też współcześni użytkownicy. Kryształy przeżywają swój renesans i nie są już kojarzone z babciną etażerką, na której były wystawione właśnie takie wazony, misy i kieliszki. Wytwarzane jest z dodatkiem tlenku ołowiu, dzięki czemu masa szklana staje się bardziej plastyczna, łatwiejsza w formowaniu i obróbce szlifierskiej. To właśnie szlifowanie nadaje kryształowi charakter i sprawia, że pięknie załamuje światło.
Szkło kryształowe jest ciężkie, a przy uderzeniu wydaje charakterystyczny metaliczny dźwięk. Jest też idealnie przejrzyste, a promienie przechodzące przez ściany kryształowych przedmiotów potrafią tworzyć tęczę. Tworzone z niego szklanki, kieliszki, patery i karafki przeznaczone są do zimnych napojów i stanowią wytworną zastawę stołową.
Szkło borokrzemowe
Szkło borokrzemowe jest materiałem nowej generacji, który powstał na potrzeby laboratoriów, ale coraz częściej gości też w naszych domach. W tym rodzaju szkła wapień został zastąpiony domieszką tlenku boru, co wpłynęło na jego właściwości. Ma ono bardzo niską rozszerzalność cieplną i jest odporne na wysokie temperatury, nawet do 230°C. Wolno się nagrzewa i stygnie, co jest wykorzystywane m.in. w produkcji szklanek termicznych. Podwójne dno i ścianki naczyń sprawiają, że zarówno gorące, jak i zimne napoje długo utrzymują pierwotną temperaturę.
Szkło borokrzemowe jest też odporne na szok termiczny, dlatego nawet wyjęte z lodówki naczynie możemy od razu umieścić w piekarniku. Z grubościennego szkła borokrzemowego powstają naczynia żaroodporne przeznaczone do zapiekania i gotowania, a nawet grillowania potraw.
Odporność na pękanie i kruszenie jest też wykorzystywana w produkcji butelek dla dzieci. Można je podgrzewać w mikrofalówce, a właściwości izolujące szkła sprawiają, że jest ono bezpieczne w kontakcie z produktami spożywczymi. Dzięki wysokiej jakości i estetyce staje się ono coraz bardziej poszukiwanym produktem na rynku.
Szkło na pozór podobne do siebie, może różnić się przeznaczeniem i właściwościami użytkowymi, co warto wziąć pod uwagę planując zakupy szklanych naczyń do domu.